- ырбалаңда
- ет. Ырбаң-ырбаң ету, орынсыз күлу, жыртақтау, жыртаңдау. Айыпқа жығылс а да , арын төгіп , жарамсақтанғысы келсе де ы р б а л а ң д а п, жәдігөлене қалатын ежелгі ауруы (Қ.Ысқақ, Таңд., 3, 246). О, сұмдық-ай, аса сұмдық айбарынан лезде айырылып, ы р б а л а ң д а д ы да қалды (Н.Дәутайұлы, Аты жоқ., 156).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
